Ongeveer 40.000 containers halen Jim en zijn collega’s per week bij de huishoudens binnen hun werkgebied op. Containers met groente- fruit en tuinafval, containers met plastic, metaal en drankverpakkingen en daarnaast nog de grijze vuilniszakken met restafval. ‘De containers zitten in deze periode een stuk voller dan normaal. Je kunt merken dat de mensen nu thuis zijn’, zegt Jim. ’Ze zijn massaal aan het opruimen geslagen. En ze gooien daarbij een hoop weg.’
Ook de reinigingsdienst waar Jim een vuilniswagen bestuurt ondervindt de gevolgen van de pandemie; zowel in de organisatie als in de uitvoering van het werk. Om de fysieke afstand in acht te nemen, rijden er nu geen drie maar twee medewerkers in de vuilniswagen mee naar het startpunt van de ophaalroute. De derde medewerker rijdt er met een busje of auto achteraan. ‘Op het startpunt van de ophaalroute gaat hij achterop de wagen staan en zo beginnen we aan onze route. Mensen gooien nu veel meer weg. Hun containers staan vaker aan de straat en zitten ook een stuk voller. Dat betekent dat onze vuilniswagen ook sneller vol zit en we dus ook eerder tussentijds moeten storten. Dat kost veel meer tijd; we rijden vaker naar onze plek om te kunnen lossen en vanwege het gewicht van de wagen rijden we langzamer.’
De derde medewerker, die zijn auto aan het beginpunt van de route had staan, wordt weer bij zijn auto afgezet voordat de vuilniswagen doorrijdt naar de stort. Wanneer de deze weer leeg is, treffen ze de derde medewerker die inmiddels met zijn auto naar de plek waar ze hun route hadden onderbroken is gereden, en vervolgen hun werk. En zo herhaalt het zich totdat alle containers zijn geleegd. Gelukkig is er een extra vuilniswagen beschikbaar zodat het te doen is. ‘Ik merk dat er toch een soort corona-afval is’, vertelt Jim. ’Ik heb achter het stuur van de wagen een camera om in de gaten te houden wat er aan de achterkant gebeurt. Ik zie dat er veel meer papieren zakdoekjes weggegooid worden, echt opvallend. Soms waait er eentje weg, die ruimen we dan ook meteen op.’
Wie de vuilniswagen instapt, wast eerst zijn handen met de desinfecterende zeep die in de cabine ligt. ‘Oók wanneer je met handschoenen aan de containers hebt geleegd. Mondkapjes hebben we niet.’
Na een dienst hebben de medewerkers geen contact meer met elkaar; de kantine is gesloten. Iedereen gaat meteen na de ophaaldienst naar huis.
De reinigingsdienst waar Jim voor werkt beheert ook twee milieuparken. ‘Een ervan is preventief gesloten. Nu is het een drukte van jewelste op het andere milieupark. Er mogen volgens de corona-richtlijnen maar vijf auto’s tegelijk het park op. De rest moet wachten. Je staat dan ook geregeld in de file. Inmiddels zijn er langs het laatste stuk van de route naar het milieupark bordjes geplaatst waarop de wachttijd staat aangegeven. Mensen raken daarover geïrriteerd. De medewerker van het milieupark krijgt deze irritatie over zich heen en dat is niet eerlijk,’ zegt Jim aangedaan. ‘Het zijn regels van hogerhand, waar wij niet in betrokken zijn. Wat ons betreft werken wij in deze periode gewoon een beetje meer en zijn we in de avonduren of in het weekend extra open. Geen probleem! Maar ja … Het wachten is dan op illegaal dumpen. Een stuk duurder in het afvoeren en gewoon een slechte zaak. Een opgeruimde omgeving doet iets met de mindset van mensen, daar zij wij ook voor, dus tsja … ‘
‘We zorgen ervoor dat alle afval opgehaald blijft worden. Ik zie dat de mensen, en dus ook medewerkers, wat lakser worden, wat losser met de richtlijnen omgaan, het eerste bewustzijn is eraf. Dat vind ik een risico. Hoewel er een noodplan klaarligt om alle afval toch opgehaald te krijgen wanneer er medewerkers uit zouden vallen, hoop ik echt dat we daar geen gebruik van hoeven maken.
Wat ik nu echt lastig vind is de starheid van de leidinggevenden. Beslissingen gaan over zóveel schijven en soms wordt er uiteindelijk een beslissing genomen die niet matcht met de praktijk. Dan krijgen wij dat als een soort doorgeefcadeau op ons bord. Ik merk aan bepaalde beslissingen echt dat de beslisser gewoon geen feeling heeft met de branche en dan denk ik “betrek er een uitvoerder bij!”.
Ondanks alles vind ik dat we het echt goed doen. We worden aan alle kanten extra belast en zorgen ervoor dat we toch elke keer alle afval weer ophalen. Daar ben ik best trots op.’
Mei 2020